Deze dag was saai geweest. De verveling had toegeslagen en ik weigerde ook maar één van m'n lesboeken te openen. Al die woorden die erin stonden bezorgden me hoofdpijn, tenslotte was mijn motivatie om te leren ook ver te zoeken. En precies om die redenen besloot ik dat te doen wat hier ten strengste verboden was: een stap in The Dark Forest zetten. Goed, misschien was het geen slimme actie om te doen, aangezien ik geen idee had wat de gevolgen hiervan zouden zijn maar ik hunkerde naar een beetje actie. Dat gevoel wanneer je iets deed wat niet mocht, die adrenaline. Velen dachten dat ik niet zo in elkaar zat, dat ik een gewone stille jongen was die negen van de tien keer alles accepteerde wat naar mijn hoofd gesmeten werd, kwa woorden. Nou ja accepteren? Het was eerder: ene oor in en het andere oor weer uit. Een takje knapte onder mijn voeten en al gauw zag ik het o zo bekende bos in mijn gezichtsveld opduiken. Heel even stopte ik mijn stevige pas om de rand van het bos eens goed te bekijken. Zou ik wel moeten gaan? De twijfels sloegen toe, tot ik lichtjes mijn hoofd schudde. Ik moest gaan, ik was er nu toch al. Mijn gedachten duwden de twijfels weg en mijn voeten vervolgden hun weg. Eens zien wat er voor geheimen zich in dat bos schuilden.
||Open